Dynia faszerowana czyli inne mielone

Wczoraj bawiłam się w zawijanie, dziś będzie nadziewanie. Będę robić dziurki, grzebać w pomarańczowym środku, używać kapelusika i malować na zielono. Czyli będę obrabiać dynię.

Ktoś może powiedzieć, że niewarta skórka wyprawki. Dynia jest z rodzaju tych maciupeńkich i jedzenia z niej tyle co nic. Ale za to jakie nic. Przykryte kapelusikiem, polane zielonym sosem, z bazyliowym wnętrzem wygląda bardzo kusząco.

Kolej więc na drugie zastosowanie poczciwego mielonego.  Wczoraj były sajgonki a dziś zapraszam na faszerowaną dynię.

 Baza do wszystkiego:

20 dkg mięsa mielonego indyczego

1 torebka ryżu, ugotowanego i wystudzonego

1 jajko

1 nieduża cebula, posiekana drobno

2 ząbki czosnku, przeciśnięte przez praskę

1 łyżeczka sosu sojowego

pół papryki czerwonej, pokrojonej w drobną kostkę

2 łyżki posiekanej natki pietruszki

Mieszamy wszystkie składniki i dzielimy mniej więcej na trzy części. Pierwsza, jak wiecie, posłużyła do sajgonek.

Druga część farszu napełni jedną niedużą dynię.

 Faszerowana dynia:

Zdaję sobie sprawę, że nie wszyscy mają taki sentyment do dyni, że zachomikowali sobie kilka sztuk. Ale przecież kolejny sezon dyniowy w tym roku i przepis będzie jak znalazł.

1 dynia typu Pumpkin Red lub Sweet Dumpling

1 porcja naszej mieszanki farszowej

kilka liści bazylii

2 łyżki bazyliowego pesto

1 łyżka oliwy

szklanka bulionu warzywnego

świeżo zmielony pieprz

Do farszu dodajemy porwaną na kawałki bazylię i pieprz. Dyni ścinamy czubek i usuwamy ze środka pestki. Faszerujemy dynię i przykrywamy obciętym czubkiem (pełni funkcję kapelusika). Rozgrzewamy rondel z łyżką oliwy i wkładamy do niego dynię. Po minucie dolewamy pół szklanki bulionu i przykręcamy ogień. Przykrywamy rondel. Dusimy dynię około 50 minut, dolewając resztę bulionu w razie potrzeby. Kiedy jest już miękka, wyjmujemy ją na talerz. Bulion odparowujemy do kilku łyżek, następnie dodajemy do niego pesto i łyżkę oliwy. Posłużą nam za zielony sos.  Posypujemy np. uprażonymi dyniowymi pestkami lub parmezanem.

Drugie wcielenie mielonego wyszło całkiem zgrabne. I zaskakująco smaczne.

To moje pożegnanie z dynią. Został mi jeszcze jeden butternut i chyba nie starczy mi odwagi, żeby się z nim pożegnać.

Dużo powodów do uśmiechu dzisiaj życzę i smacznego