Szok klimatyczny i brownie z kandyzowanym imbirem i karmelem

Gdzie my jesteśmy?!

Hiobowe wieści dotyczące pogody docierały do nas, ale nikt nie brał ich poważnie. Wiadomo, straszą i przesadzają bo to nasze cechy narodowe. Cieszyliśmy się więc plus ośmioma stopniami w Warwick. Maleńki deszcz nie był w stanie zepsuć nam humorów. Przyglądaliśmy się kąpiącym kaczkom i tłumom ubranym w togi i birety. Żonkile przygotowywały się do kwitnienia a stada stokrotek rosły podobnie jak u nas. No i Dziecko nasze ogrzewało nam serca.

W Londynie euforia. Plus jedenaście stopni. Co prawda lało jak wiadra ale na szczęście tylko chwilowo. Skupiliśmy się na wyglądającym co jakiś czas słońcu i wiosennym ciepełku. Magnolie czekały gotowe, by zaprezentować światu swoje kwiaty a wiśnia w hotelowym ogrodzie kwitła w najlepsze.

Powiedzcie sami, można zapomnieć o zimie?

Kiedy lądowaliśmy w środku nocy w kraju, nikt specjalnie nie przejmował się tym, co za oknem. Zresztą, ciemno było.

Potem było tylko straszniej. Bez czapek, rozpięci wypełzliśmy na zewnątrz. A tu Arktyka!

Minus piętnaście i koniec pieśni.

Powrót do domu uzmysłowił nam, że to nie omamy i oszołomienie podróżą. Marne piętnaście stopni na termometrze w pokoju wyglądało smutno. W tej temperaturze to ja mogę popaść w odrętwienie i próbować przeczekać do wiosny.

Narciarskie skarpetki, ciepła piżama, gorąca herbata i kaloryfery odkręcone na maksymalną temperaturę były naszym remedium na szok klimatyczny.

Następny dzień spędziliśmy ostrożnie wyglądając przez okna. Nie mieliśmy odwagi zmierzyć się ze światem zewnętrznym. Dobrze, że jest jeszcze niedziela. Może do jutra epoka lodowcowa się cofnie i wrócimy do miłych plus sześciu sprzed tygodnia.

Upiekłam też brownie, bo zapach czekolady w domu przepędza zarówno smutki jak i złe myśli. Dodałam imbiru i karmelu bo to najlepszy rodzaj broni z minusową temperaturą.

Brownie z kandyzowanym imbirem i kawałkami karmelu

170 g masła

150 g czekolady

60 g cukru muscavado

40 g białego cukru

4 jajka

100 g mąki

szczypta soli

pół łyżeczki cynamonu

pół łyżeczki mielonego imbiru

pół szklanki kandyzowanego imbiru

3 łyżki karmelu połamanego na kawałki (nie jest niezbędny)

Blaszkę 26 na 20 cm wykładamy papierem do pieczenia (tylko dno)

Piekarnik rozgrzewamy do 170 stopni.

Topimy masło. Potem wrzucamy do niego połamaną czekoladę i cały cukier. Mieszamy aż wszystko się rozpuści. Lekko chłodzimy i dodajemy jajka. Miksujemy krótko ze szczyptą soli i przyprawami. Mąkę przesiewamy przez sito i dodajemy do masy czekoladowej. Mieszamy do połączenia się składników. Dodajemy imbir i karmel. Mieszamy ostatni raz i wylewamy ciasto na blaszkę. Wyrównujemy powierzchnię i wstawiamy do piekarnika. Pieczemy 25 minut.

Studzimy ciasto i jemy.

Jeśli chcecie mieć wersję bardziej bogatą, to polejcie ciasto po wystygnięciu białym czekoladowym ganaszem. Czyli tabliczkę białej czekolady rozpuście w 100 ml kremówki i wyłóżcie na brownie.

Po chwili ganasz zastygnie i będzie można ciasto pokroić na kwadraty.

Takie ciasto ma kilka zalet....Nie, ma same zalety. Nie jest pracochłonne. Policzyłam, że po 30 minutach (nie licząc studzenia czekolady na początku) można je jeść.

Nie wymaga wyjmowania miksera, bo wszystko da się zamieszać jedną łyżką.

Jest lepsze od leków poprawiających samopoczucie, bo zapach czekolady w domu ma zdolności uszczęśliwiające.

Wydaje mi się, że może być nawet traktowane jak lekarstwo, bo przecież imbir jest zdecydowanie polecany na katar.

No i na koniec, w jego towarzystwie łatwiej przeczekać mrozy.

Ciepła, ciepła i ciepła życzę i smacznego