Pomarańczowy shortbread zamiast muffinów

Wyobrażacie sobie kogoś, kto nie lubi muffinów? Cupcak'ów? Babeczek? To nie może być dobry człowiek.

W takim razie pozwólcie, że się przedstawię: Limonka jestem. I nie lubię wyżej wymienionych.

Kiedy jestem pytana bez czego nie mogłabym się obejść, odpowiadam, że bez ciastek. Gdybym mogła zamiast obiadu zjeść kawałek tortu, to nie wahałabym się ani minuty. Oddałabym każdy kawałek mięsa za dobrego pączka.

A muffinów nie lubię.  Podziwiam je za różnorodność. Do obowiązkowych zaliczam wizytę w Hummingbird Bakery w Londynie. Zazdroszczę pięknych dekoracji. Ale czysto teoretycznie. Mogłabym je piec tylko po to, żeby potem oddać się sztuce dekorowania. Ale jeść? Nigdy w życiu!  Dlaczego? Któż to wie? Przecież taka babeczka jest atrakcyjna tylko w pierwszych godzinach po upieczeniu. A najlepiej smakuje jeszcze cieplutka.  Zastanawia mnie popularność tego wypieku. Ilość akcji z muffinami w roli głównej przekracza średnią krajową. Papilotki do nich to osobny estetyczny rozdział.  Nawet sklepy z akcesoriami do ich wypieku i podawania napotkałam na swojej drodze.

Najwyraźniej coś mi umyka. Gdzieś musi być ten muffinkowy wabik, na który jestem tak odporna.

Myślałam o tym piekąc pomarańczowego shortbread'a. Nieco więcej z nim roboty niż przy pieczeniu babeczek, ale udekorować stosownie do okazji też się dało.

Na razie zadowolę się nim , a o cupcake’ach jeszcze pomyślę.

Moje dzisiejsze ciastko jest wariacją na temat ciastka milionera. Ta wersja jest bardziej zbliżona do aromatów świątecznych niż pierwowzór. Dużo w nim skórki pomarańczowej, ale ona jest moim tematem wiodącym w  najbliższym czasie.

Polecam

Pomarańczowe ciastko milionera

Ciasto:

120 g mąki pszennej

100 g mielonych orzechów laskowych

150 g masła

2 żółtka

2 łyżki drobnego cukru

12 łyżki kwaśnej zimnej śmietany

skórka z 1 wyszorowanej pomarańczy

szczypta przyprawy piernikowej

Pomarańczowy krem karmelowy:

175 g masła

100 g brązowego cukru

2  łyżki golden syropu (może być jasny miód)

puszka mleka skondensowanego

skórka z 1 wyszorowanej pomarańczy

Polewa z białej czekolady:

200 g białej czekolady

1/3 szklanki kremówki

sok z połowy pomarańczy

skórka starta z 1 wyszorowanej pomarańczy

Wszystkie składniki ciasta szybciutko zagniatamy. Formujemy placek, chowamy do worka foliowego i kładziemy na godzinę do lodówki.

Rozgrzewamy piekarnik do 170 stopni. Wyjmujemy ciasto z lodówki i woreczka i rozwałkowujemy na kształt blaszki. Wkładamy do formy, wyłożonej papierem do pieczenia i pieczemy 30-35 minut. Studzimy.

Do garnka z grubym dnem wlewamy składniki kremu i na bardzo małym ogniu, często mieszając gotujemy masę aż nieco zbrązowieje i zdecydowanie zgęstnieje.

Istnieje droga na skróty. Kupujemy już gotowy krem karmelowy lub krówkowy i  miksujemy z miękkim masłem, skórką , sokiem i golden syropem. W tej wersji cukier sobie darujemy. 

Pięknie zmiksowaną i pachnącą pomarańczą masę rozsmarowujemy na upieczonym i wystudzonym cieście. Odkładamy w chłodne miejsce. Kiedy masa na cieście stężeje, możemy zakończyć dzieło polewą z białej czekolady.

Na garnku z wodą stawiamy miskę i wlewamy do niej śmietanę. Łamiemy czekoladę i dokładamy do śmietany. Kiedy woda pod miską się zagotuje, wyłączamy ogień. Mieszamy zawartość miski do całkowitego rozpuszczenia się czekolady. Dodajemy skórkę pomarańczową i wylewamy na ciasto. 

Wyrównujemy i pozwalamy zastygnąć. Potem dekorujemy i wracamy do rozważań o muffinach.

Smacznej niedzieli i dużo ciepła.