Plan awaryjny czyli kruche ciasto z białym kremem i owocowym wieńcem

To nie były udane ciastka. Płaskie, klejące, smutne. Ogólnie do niczego.

I wcale nie pocieszała mnie myśl, że bezy nawet jak się nie udają, są dobre. Moje przeczyły tej optymistycznej teorii.

W słoiku nazbierało mi się z tuzin białek. Najpierw robiłam lody, potem  trafiły się tarteletki  i tak słoik mi prawie kipiał. Powiecie, że mogłam zamrozić. Teoretycznie tak, ale w mojej zamrażarce jedno piętro zajmowała sorbetiera, drugie pudełka z moimi lodowymi eksperymentami, trzecie mrożone truskawki i zeszłoroczne grzyby a na czwartej moja mama schowała 18(!!!) kawałków mięsa na rosół.

Być może istnieje jakieś uzasadnienie tej pasji ale nie jest mi znane. Mama jest z pokolenia, któremu wszystkiego brakowało, więc omijam tę szufladę bez mrugnięcia okiem.

Jednak problem braku miejsca i zagospodarowania białek ciągle nie znalazł rozwiązania.

Po głębokim zastanowieniu z połowy zawartości słoika upiekłam więc bezy. Zamarzyły mi się bezowe pudełka, w których schowałabym gałkę lodów malinowych. I przykryłabym je daszkiem z białej czekolady.

Od pierwszego momentu wszystko było nie tak. Czekolada za nic w świecie nie dawała się ściągnąć z papieru. O wykrojeniu z niej kwadratów  nie miałam co marzyć. Potem okazało się, że rękaw cukierniczy nie przyjechał ze mną. Poszłam na kompromis sama ze sobą.  Zadowoliłam się bezowymi krążkami.

A one? Najpierw optymistycznie urosły, potem tragicznie opadły i już się nie podniosły. Na koniec zrobiły się klejące. Katastrofa.

Zamiast wyciągnąć wnioski ja brnęłam dalej. Z drugiej połowy słoika postanowiłam upiec angel cake.

Kiedy wyjęłam bezy z piekarnika myślałam, że już gorzej być nie może w dziedzinie cukiernictwa. Oj, może. I to jak.

Moje szyfonowe ciasto z białek było tak pokraczne, że zamiast się wkurzyć, dostałam ataku śmiechu.

Po upieczeniu zajmowało w formie mniej miejsca niż przed upieczeniem. Twarde, suche i niejadalne. To tyle jeśli chodzi o spożytkowanie białek.

Mam nadzieję, że kury sąsiada nie są wybredne.

Zostałam więc z pustym słoikiem po białkach i bez ciasta na niedzielę.

O 22 wyjęłam z lodówki masło i zagniotłam kulę kruchego, które zawsze się udaje.

Eksperymenty z angel cake zostawiam sobie na kiedy indziej. Tym bardziej, że zaczęłam nową kolekcję białek.

Kruche ciasto z białym kremem i owocowym wieńcem

Nie będę niczego już wypróbowywać. Zdam się na doświadczenie i dobre wspomnienia. To kruche ciasto sprawdza się w wersji słodkiej, słonej, tarleletkowej i tartowej.  Jest świetną bazą kruchych ciastek.

Co tu dużo gadać, nigdy mnie nie zawiodło. W przeciwieństwie do białek.

1 kostka  zimnego masła

2 żółtka

2 łyżki zimnej kwaśnej śmietany

2 szklanki mąki

2 łyżki cukru pudru

Szybko zagniatamy kulę z podanych składników. Rozpłaszczamy i wkładamy do worka foliowego i chłodzimy godzinę w lodówce.

Po godzinie rozwałkowujemy ciasto i wykładamy nim formę do pieczenia tart. Nakłuwamy widelcem i znów chłodzimy pół godziny.

Z ilości składników zawsze zostaje mi nieco ciasta. Nie lubię kiedy tarta jest gruba więc pozostałą odrobinę ciasta wykorzystuję do upieczenia 2,3 foremek tarteletek. Jeżeli nie wykorzystam ich od razu, to po upieczeniu mogą kilka dni poleżeć w pudełku.

Schłodzone kruche ciasto wkładamy do piekarnika nagrzanego do 180 stopni i pieczemy 25 minut.

Dobrze jest obciążyć ciasto fasolą lub soczewicą. Kładziemy wtedy na surowe ciasto płat papieru do pieczenia i sypiemy na dno ziarna. One nie pozwolą ciastu nadmiernie urosnąć. Papier z ziarnami zdejmujemy z ciasta na 10 minut przed końcem pieczenia.

Upieczone ciasto wyjmujemy z pieca i czekamy aż ostygnie.

Do zrobienia białego kremu potrzebujemy:

200 ml kremówki

250 g mascarpone

2 łyżek likieru np. pomarańczowego (niekoniecznie)

kilku łyżek dżemu lub konfitury malinowej

Konfiturą malinową smaruję powierzchnię ciasta. Dzięki temu nie namoknie i dłużej będzie kruche.

Ubijamy śmietanę a potem mascarpone z cukrem pudrem i likierem. Do ubitego sera dodajemy łyżkę śmietany i mieszamy. Potem po trochu dodajemy, delikatnie mieszając, resztę śmietany.

Pokrywamy kremem warstwę malinowej konfitury. Teraz czas na owoce. W moim cieście przeważają maliny. Równie dobrze możecie użyć porzeczek, moreli czy wiśni.

Dobrze jest wtedy do kremu dolać likieru podobnego w smaku i posmarować ciasto odpowiednią konfiturą.

Jak się okazuje plan awaryjny trzeba mieć. 

Jednak sprawa białkowa jeszcze wróci. Jedno niepowodzenie to jeszcze nie klęska.

I tym postanowieniem was żegnam i życzę smacznego i może więcej słońca.