Tarta truskawkowa i sobotnia inwazja

Ciepło, zimno. Mokro, sucho. Biało, czarno. Wesoło, smutno.

Najlepiej, gdyby było 25 stopni i świeciło słońce, a gość byłby pojedynczy i zapowiedziany.

Ale w życiu rzadko bywa tak, jak byśmy sobie życzyli.

Najpierw pięć dni lało i było zimno a z odwiedzających doliczyłam się tylko dwóch saren, jednego zająca i jakąś cholerę zjadającą moje papryki.  Niezbyt imponująca kolekcja. Tylko ilość wody dopisała.

Dziś jest upalnie a nasz taras przypomina konfesjonał przed Wielkanocą. Ciągnie się do niego kolejka odwiedzających. Żegnajcie plany skoszenia trawy. Żegnajcie plany zrobienia konfitury truskawkowej. Co tam konfitura, skoro miska z wypranym o poranku praniem ciągle czeka na rozwieszenie. A słońce świeci.

Jest prawie osiemnasta. Jeśli wziąć pod uwagę,  że ciągle trwają mistrzostwa, to perspektywa upieczenia ciasta oddaliła się trzaskając drzwiami. Nie dziwię się, też bym straciła cierpliwość.

Dzień powoli mija, a końca korowodu gości nie widać. Może sportowe pasje zagonią ich do domu?

Kocham gości. Nie myślcie, że całkiem zdziczałam, lecz moje plany na dziś nie uwzględniały parzenia 16 kawy i ekspresowego wyrobu ciasteczek.

A ranek był taką piękną obietnicą spokojnego dnia.  Tak, ostatnim spokojnym momentem było śniadanie.

Całe szczęście, że wczoraj upiekłam kruchy spód do tarty, aby go dziś w spokoju dopieścić. Kiedy już cała kawa została wypita, schowałam się w kuchni, żeby zrobić krem i ukryć ciasto głęboko w lodówce. Żeby komuś nie przyszło do głowy zażyczyć sobie deseru na zakończenie dnia. Nie, nie. Czy to się komuś podoba czy nie, dziś muszą wystarczyć ciasteczka.

Oto moja uratowana przed inwazją tarta truskawkowa.

Składa się z trzech części: spodu, kremu i truskawkowej góry:

część I - krem waniliowy

1 budyń waniliowy

szklanka mleka

pół kostki miękkiego masła

kilka kropel esencji waniliowej

Ćwierć szklanki mleka odlewamy. Resztę zagotowujemy. Budyń wsypujemy do zimnego mleka, mieszamy i wsypujemy do zagotowanej części. Mieszamy energiczne, żeby uniknąć powstania grudek. Po zagotowaniu zdejmujemy budyń z ognia i przykrywamy jego powierzchnię folią spożywczą. Nie zrobi nam się kożuch. Kiedy budyń wystygnie i będzie miał taką samą temperaturę jak masło możemy zrobić krem. Miksujemy masło i po łyżce dodajemy do niego budyń i esencję waniliową. Gotowe.

część  II - truskawkowa góra:

kilogram umytych i osuszonych truskawek

pół szklanki cukru żelującego

Duże truskawki kroimy i zasypujemy cukrem. Mieszamy, żeby puściły sok. Dodajemy wszystkie mniejsze i niekrojone owoce. Stawiamy garnek z truskawkami na ogniu. Zagotowujemy i pozwalamy im się gotować minutkę. Odstawiamy, żeby truskawki przestygły.

Użycie cukru żelującego to świetny sposób na ciasto z owocami. Galaretka jest za twarda a w tej wersji owoce są idealne. Już nie surowe, ale jeszcze jędrne. I całość ma piękny połysk. Każdy owoc można w ten sposób przysposobić do ciasta.

część III -  kruche ciasto do tarty:

pół kostki zimnego masła

2 łyżki cukru

1 szklanka mąki

szczypta soli

1 żółtko

1 łyżka kwaśnej śmietany

Wszystko razem zgniatamy szybciutko, żeby się nie ogrzało. Mikser bardzo dobrze sobie radzi z takim zadaniem. Formujemy kulę, rozpłaszczamy i w woreczku kładziemy do lodówki. Po godzinie  wałkujemy ciasto na płasko i takim plackiem wykładamy formę do tarty. Znów wstawiamy na pół godziny do lodówki.

Rozgrzewamy piekarnik do 180 stopni, wyjmujemy ciasto z lodówki w pieczemy 30 minut. Kiedy się upiecze i wystygnie, wykładamy na nie cały krem a potem truskawki. Odkładamy do lodówki i po godzinie możemy z czystym sumieniem poddać tartę ocenie. 

Stawiam wszystkie truskawki z mojego ogródka, że zachwyci każdego.

Spokojnej reszty soboty, całej niedzieli i dużo ciast z owocami. 

Smacznego