Czekając na zmianę klimatu czyli konfitura figowa

Ile potrzebujemy tych pomidorów? A buraki okrągłe czy podłużne? Jedna wiązka czosnku czy dwie? Maliny w tym roku przerabiamy w konfiturę czy tylko zjadamy?

Każdy wyjazd na targ to odpowiadanie na niekończące się pytania. Po co ja znowu targam te ogórki? Przecież już tydzień temu obiecałam sobie, że w tym roku ani słoika.

Tak, widzę, że tam w koszyku leży piękna aronia. Udaję, że jej nie widziałam. Nie robię nalewki aroniowej i już.

Niestety, za chwilę poddaję się widząc kopiec papryk. Jak się tu oprzeć takim pięknościom. Przecież leczo trzeba zrobić. Do niego potrzebna jest cukinia, i pomidory, i czosnek, i cebula, i może małe chilli? Zanurkowałam w stragany i targam siaty z całym tym sierpniowym dobrem.

Jak co roku. Pcham potem słoiki do szafy i marudzę, że miejsca mało. I pytam samą siebie po co mi to było.

Do wielu przetworów podchodzę z entuzjazmem, ale naprawdę niecierpliwie czekam na figi. Niestety, na tagu ich nie znajdę. Muszę czekać aż na niektórych miejskich straganach pojawią się te fioletowe słodkie maleństwa.

Z nadzieją słucham proroctw klimatologów i czekam na dzień, kiedy w ogródku wyrośnie mi drzewko figowe. Jeszcze kilka takich zim jak ostatnia, i będę spokojna o moje przyszłe figowe zbiory. Posadzę same figi zamiast śliwek i jabłek. Albo, jeszcze lepiej, obok nich.

Na razie jednak, zanim dotrze do nas klimat toskański trzeba czekać aż ktoś figi przywiezie.

Wtedy zdrowy rozsądek idzie w kąt a portfel przechodzi kurację odchudzającą.

Troszkę oszukuję moje konfitury figowe, bo dodaję do nich gruszek. Ale i tak uważam je za skończone doskonałości. Kiedy sama będę zrywać figi koszami, gruszki nie będą im towarzyszyć.

Będą tylko figi i same figi. Och, marzenia...

konfitura figowa z gruszkowym elementem

(efektem jest około 700 ml konfitury)

pół kilograma dojrzałych fig

pół kilograma dojrzałych gruszek

300 g cukru

sok z jednej cytryny

50 ml wody różanej (niekoniecznie)

Do garnka z grubym dnem wkładamy figi pokrojone na ćwiartki i obrane ze skóry gruszki w cząstkach. Zasypujemy je cukrem i wlewamy sok z cytryny. Delikatnie potrząsamy i zostawiamy na 2 godziny.

Potem stawiamy garnek na małym ogniu i powoli doprowadzamy do wrzenia. Gotujemy 10 minut i zdejmujemy z ognia. Studzimy i zostawiamy na noc przykryte w chłodnym miejscu.

Następnego dnia znów smażymy konfitury około 10 minut aż zgęstnieją. Wlewamy wodę różaną i mieszamy. Jeżeli zgęstniały są gotowe do zapakowania w słoiki.

Słoiki zakręcamy i pasteryzujemy konfiturę bądź z kąpieli wodnej 10 minut, bądź w piekarniku na sucho.

Opisujemy słoiki i z satysfakcją stawiamy na półce.

Smacznego